Friends Only..

Ang dami kong naririnig na love stories. Pero ang pinakatumatatak sa isip ko ay, 'yung magkaibigan muna kayo tapos magkaka-inlaban. Madalas mangyari di ba? 'Yung tipong magkaibigan kayo simula pagkabata. At habang nagkakaisip na kayo, nakikita mo kung gaano kaganda 'yung kaibigan mo. Sabihin na nating, nahuhulog ang loob mo para sa kanya.

Sa dami ng narinig ko, kaunti lamang sa mga iyon ang nagkaroon ng "Happy Ending". Kadalasan kasi hindi 'yun naiintindihan ng kaibigan mo, 'yung ibang klaseng pakiramdam? 'Yung sakit na nararamdaman mo kapag nakikita mo na may kasama siyang iba. At gumagawa ng kung anu-ano para lang sa ikabubuti niya. Minsan pa nga, napapagalitan ka na ng nanay mo 'pag inaabot ka ng gabi sa labas, dahil lang sa pagsama mo sa kanya.

Siguro ganun lang talaga. Kailangan mong masaktan. Pero minsan sumosobra rin 'yang sakit na 'yan eh. WTH!

Dumadating pa sa pagkakataon na ikaw pa 'yung sisisihin. Ano ba ginawa mo? Wala naman di ba? Nagmahal lang.

Pero sa bandang huli, magigising ka na lang sa katotohanan. Na, kailangan mo ng magparaya. Dahil kaibigan lang talaga ang tingin niya sa'yo. Kahit masakit, kailangan mong tanggapin.

Ano kaya ang mas madali? Ang magmahal o ang makalimot? Hmmm... :))