Friends Only..

Ang dami kong naririnig na love stories. Pero ang pinakatumatatak sa isip ko ay, 'yung magkaibigan muna kayo tapos magkaka-inlaban. Madalas mangyari di ba? 'Yung tipong magkaibigan kayo simula pagkabata. At habang nagkakaisip na kayo, nakikita mo kung gaano kaganda 'yung kaibigan mo. Sabihin na nating, nahuhulog ang loob mo para sa kanya.

Sa dami ng narinig ko, kaunti lamang sa mga iyon ang nagkaroon ng "Happy Ending". Kadalasan kasi hindi 'yun naiintindihan ng kaibigan mo, 'yung ibang klaseng pakiramdam? 'Yung sakit na nararamdaman mo kapag nakikita mo na may kasama siyang iba. At gumagawa ng kung anu-ano para lang sa ikabubuti niya. Minsan pa nga, napapagalitan ka na ng nanay mo 'pag inaabot ka ng gabi sa labas, dahil lang sa pagsama mo sa kanya.

Siguro ganun lang talaga. Kailangan mong masaktan. Pero minsan sumosobra rin 'yang sakit na 'yan eh. WTH!

Dumadating pa sa pagkakataon na ikaw pa 'yung sisisihin. Ano ba ginawa mo? Wala naman di ba? Nagmahal lang.

Pero sa bandang huli, magigising ka na lang sa katotohanan. Na, kailangan mo ng magparaya. Dahil kaibigan lang talaga ang tingin niya sa'yo. Kahit masakit, kailangan mong tanggapin.

Ano kaya ang mas madali? Ang magmahal o ang makalimot? Hmmm... :))

The Battle Against a Dictator

Sa totoo lang, wala talaga akong alam sa naganap noong EDSA Revolution. Pero sa napanuod ko kahapon na pinamagatang 'A Dangerous Life', nakita ko kung anong pinuno meron ang bansa ko noon.

Sariling interes, pagnanakaw sa kaban ng bayan, pagpapaginhawa ng kanyang sarili at ng kanyang pamilya, -- 'yan lang naman ang pinagtuunan niya ng pansin ng siya pa ang nanunungkulan sa ating bansa. Hindi na talaga siguro ako magtataka kung hindi matatakot ang kahit sino sa atin kung mabanggit ang mga salitang ''Martial Law''. Nawalan ang mga tao noon ng pagkakataon na ipahayag ang kani-kanilang mga sarili. Isang maling kilos mo lamang laban sa gobyerno, buhay mo na ang kapalit.

Buti na lamang ay may mga naglakas loob na lumaban sa kanya. Alam na naman siguro natin kung sinu-sino sila, hindi ba? Pero para sa akin.. naging tagapagsalita lang natin sila. Tayo pa rin mamamayan ang lumaban para sa ating kalayaan. Wala tayong naging ibang sandata kung hindi ang ating mga panalangin.

Sa paggunita ng ika-24 na taon ng EDSA Revolution, sana'y matuto tayong pumili ng tamang kandidato para naman hindi na maulit ang kalunos-lunos na pangyayaring ito. :)

My thoughts

I listened to Rock Ed Radio last night. Their guests are some presidentiable student representatives. They were pretty great!

Well, I can say that the youth is really aware of what's happening here in our country. I just wish that I can vote already at my age of 15. But I guess, there's a lot for me to know. I'm still in my innocence. Actually, I haven't decided yet on my college course. I sure hope that during my senior year in highschool, I can fully make up my mind.

What's more? The student representatives have their own statistics in choosing the right candidate. Me? There's none. As long as he is honest, that's the best! For me, TV ads just makes me so irritable. Hearing them saying that they are this, they are that. Whatever! They just keep on promising.. but leaving people hope for nothing.

I admire those students. They really said their thoughts out loud. They are not afraid of everything. They have a point on every single word they say. And, I also admire the Cruz Bros, they did a pretty good job on being calm. I think it's very quite hard for them. Well, congrats!

As I end this, I encourage everyone to be not afraid of everything. Enjoy your freedom! Don't let anyone abuse you. You have the right to fight for what you think is just. :)